سنگ مصنوعی سمنت پلاست و بتن های پر مقاومت یکی از مهمترین مواد ساختمانی است که در صنعت ساخت و ساز به طور گسترده استفاده می‌شود.
با توجه به نیاز روزافزون به بتن با ویژگی‌های مکانیکی و عملکرد بهبود یافته، استفاده از الیاف مختلف به عنوان افزودنی در بتن ( سنگ مصنوعی سمنت پلاست )مورد توجه قرار گرفته است.
انواع الیاف شامل پلی‌پروپیلن، فولادی، فایبر گلاس و شیشه‌ای و الیاف طبیعی، الیافهای کربنی و غیره هستند. هدف اصلی این مقاله بررسی تأثیر انواع الیاف مختلف بر مقاومت بتن است.
با توجه به مطالعات انجام شده، استفاده از الیاف پلی‌پروپیلنی در بتن می‌تواند منجر به بهبود ویژگی‌های مکانیکی مانند مقاومت خمشی، کششی و فشاری گردد.
الیاف پلی‌پروپیلنی به دلیل ویژگی‌های خود مانند سبکی، مقاومت در برابر خوردگی و قابلیت توزیع یکنواخت در بتن، باعث افزایش مقاومت به ترک در بتن می‌شود.
همچنین، استفاده از الیاف فولادی نیز می‌تواند بهبود قابل توجه‌ای در مقاومت بتن به دست آورد. الیاف فولادی به عنوان یک افزودنی مؤثر، باعث افزایش مقاومت کششی و پیچشی بتن می‌شود و می‌تواند انعطاف‌پذیری و مقاومت در برابر خستگی را بهبود بخشد.
علاوه بر این، الیاف شیشه‌ای نیز به عنوان یک افزودنی موثر در بهبود مقاومت بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند. الیاف شیشه‌ای به دلیل ویژگی‌هایی مانند مقاومت بالا در برابر حرارت و شیمیایی، باعث افزایش مقاومت به ترک و کاهش تغییرات اندازه‌گیری شده در بتن می‌شود.
استفاده از الیاف طبیعی نیز می‌تواند به بهبود مقاومت بتن کمک کند. الیاف طبیعی مانند الیاف چوب و الیاف بامبو، باعث افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن می‌شوند و می‌توانند مانع انتشار ترک‌های بتن شوند.
الیافهای مورد استفاده در بتن به منظور بهبود ویژگی‌های مکانیکی و عمر مفید سنگ مصنوعی ( بتن های پر مقاومت )به‌کار می‌روند. این الیاف‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
الیاف پلی پروپیلن (PP): الیاف پلی پروپیلن به دلیل سبکی و مقاومت خوب در برابر شکستگی و خوردگی، برای کاهش ترک‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری بتن استفاده می‌شوند.
الیاف شیشه‌ای: این نوع الیاف برای افزودن مقاومت به بتن در برابر ترکیدگی، حفظ شکل بتن در مقاومت‌های بالا، مقاومت در برابر اثرات حرارتی و مقاومت شیمیایی استفاده می‌شود.
الیاف فولادی: الیافهای فولادی به دلیل مقاومت بالا و توانایی ایجاد اتصالات بین دانه‌های بتن، برای تقویت بتن در مقاومت‌های بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
الیاف نایلونی یا پلی‌استری: این الیاف برای افزودن مقاومت در برابر خوردگی الکتریکی و همچنین کاهش انقباض و ترک‌ها در بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
الیاف کربنی: الیاف کربنی به دلیل مقاومت فوق‌العاده‌ای که دارند، برای تقویت بتن در بتن‌های با مقاومت بسیار بالا استفاده می‌شوند.
الیاف سلولزی: این نوع الیاف برای کاهش انقباض و ترک‌ها در بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
الیاف کورتاتوئیست یا کورتادوین: افزایش چشمگیر مقاومت خمشی و فشاری میگردد.